نقشه روستاهای شهرستان بروجن
بُروجن از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری است. بروجن در بخش مرکزی شهرستان بروجن قرار دارد. این شهر در دشتی به وسعت حدود ۵۸۰ کیلومتر مربع در شرقیترین نقطه استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. جمعیت این شهر بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ ، ۵۷٬۷۰۱ نفر بوده است و دومین شهر پرجمعیت استان است. بروجن با ارتفاع ۲۱۹۷ متر از سطح دریا به بام ایران معروف شده است.
زمان مشخص سکونت مردم در مکان فعلی شهر بروجن مشخص نیست، هرچند قدیمیترین تاریخ قابل استناد برای بروجن را میتوان بر اساس سنگ مزاری که مدتی قبل در این شهرستان با تاریخ فوت متوفی به زمان ۱۰۰۴ هجری قمری (۹۷۴ هجری شمسی) یافت شده محسوب کرد. به نوشته محمدحسن خان اعتمادالسلطنه در کتاب ” مرآه البلدان ” در زمان ناصرالدین شاه قاجار قریه بروجن، تُیولِ حسینقلی خان ایلخانی محسوب می شده و ایشان قدری از اراضی آن را خریده بودند. جمعیت بروجن در آن دوره به ۱۰۰۰ خانوار می رسیده و سه مسجد و سه رشته قنات داشت، مالیاتش ۹۳۰ تومان بود و هر سال دویست خروار بذرافشان داشت.
وجه تسمیه
در مورد وجه تسمیه شهر بروجن نظرات، مختلفی وجود دارد:
«اورجی» وجه تسمیه دیگری است که «جی» را یکی از محله های اسپاهان، صفاهان و اصفهان به معنی صاحب مردان نیک و پاک نام بردهاند و «اور» به معنی سرزمین و شهر (که حداقل ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد) بر بسیاری از شهرها و روستاهای ایران عنوان میشده است.
عدهای هم این چنینن عنوان کرده اند که شهر اولیه در این محل به وسیله برج و باروهایی محصور بوده و به علت زیاد بودن برجهای آن به نام بروجن یعنی دارنده برج های فراوان نامیده شده است و طبق نقل و قول دیگری؛ ساکنین بروجن قبل از تبدیل به صورت هفت خانواده در محله اوره که یکی از دهات لردگان بوده زندگی میکردند که بر اثر ظلم و ستم حکام محلی از این مکان فرار کرده اند و به مکان فعلی آمده اند که این مکان به نام اوره جسته نامگذاری شد که به مرور زمان به اورجن و سپس به بروجن تغییر نام کرد.
جمعیت
رشد جمعیت بروجن پس از مشروطیت و از دهه های سوم و چهارم قرن حاضر آغاز شده و با توجه به موقعیت جغرافیایی آن که در محدوده تلاقی سه استان (فارس، اصفهان، و چهارمحال و بختیاری) و دو ایل بزرگ (قشقایی و بختیاری) قرار گرفته، از زمینه بسیار مناسبی برای توسعه برخوردار است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۵۲٬۶۹۴ نفر (در ۱۴٬۸۵۸ خانوار) و بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵۷٬۷۰۱ نفر (در ۱۷٬۲۲۸ خانوار) بوده است.
زبان
مردم بروجن به زبان فارسی و لهجه اورجنی صحبت می کنند. در گذشته لهجه ای مخصوص به این شهر هم وجود داشته که چند شاعر محلی (حیدرطالبپور، بهمن رافعی و …) هم به این گویش اشعاری سروده اند.
فرهنگ و هنر
بنیانگذار فرهنگ بروجن را می توان مرحوم شهابالسلطنه (غلامحسین خان حاجی ایلخانی پسر دوم امامقلی خان حاجی ایلخانی و رئیس ایل بختیاری) عنوان کرد. او در سال ۱۲۷۴ مدرسهای وسیع با مرکز کاردستی تأسیس کرد که قبل از آن حتی در اصفهان چنین مدرسهای وجود نداشت. در این مدرسه از استادان معروفی مانند شیخ محمد طاهر نطنزی (مدیر) ، سید میرحسین مجدالادباء ، میرزاعبدالرحیم خان شیرازی، میرزاسیف الله خان (معروف به تیمسار) و یک معلم زبان انگلیسی که بلژیکی بود استفاده شده و تمامی درس ها فارسی و انگلیسی و برخی فنون و مهارتها در این دارالفنون کوچک تدریس میشد. هزینه های این مدرسه را شخص شهابالسلطنه پرداخت مینمود. پس از ۲۹ سال این دبستان منحل و بعدها امیرقلی اشراقی در خانه خود دبستانی به نام دبستان ملی تأسیس کرد و چندین سال این مدرسه دایر تا اینکه در سال ۱۳۰۹ به دستور وزیر فرهنگ وقت یک ساختمان سه کلاسه در بروجن ساخته شد. بعدها مردم این مدرسه را جمالالدین نام نهادند. این همتها و تلاش افرادی چون ملا ذوالفقار باعث گردید بروجن به شهری با سطح علمی بالا و تربیت پزشکان و متخصصان عالیرتبه دست یابد و هماکنون نیز فارغالتحصیلان مدارس بروجن در خارج از استان و کشور به عنوان استادان طراز اول مشغول خدمت هستند. علاوه بر آن در زمینه شعر و هنر نیز سرآمد بوده و از شعرا و استادان معروفی دارد.
صنایع دستی
قالیهای پشم یلمهای بروجن بسیار مشهور است. در گذشته نیز گیوه این شهرستان در سطح کشور معروف بوده است. از دیگر صنایع دستی قدیمی بروجن نمدمالی است.
آب و هوای بروجن
از بروجن همواره به عنوان یکی از سردترین شهرهای کشور در گزارشهای هواشناسی یاد میشود.
ارتفاع این شهرستان از سطح متوسط دریا ۲۴۳۲ متر است. از لحاظ اقلیمی دارای شرایط نیمه مرطوب با تابستان معتدل و زمستان بسیار سرد است. تعداد روزهای یخبندان در حدود ۱۲۲ روز در سال است. حداقل دمای ایستگاه هواشناسی بروجن به ۳۶- درجه میرسد و حداکثر مطلق دمای مشاهد شده به ۳۶ درجه سانتیگراد ثبت شده است. بارش سالانه این ایستگاه به طور متوسط به ۳۶۰ میلیمتر می رسد و دارای دو فصل خشک و مرطوب است. فصل خشک بروجن از خرداد تا شهریور ادامه دارد و فصل مرطوب آن از مهر ماه آغاز و تا اردیبهشت ادامه دارد. در مجموع بارش فصل زمستان به ۴۴ درصد و پاییز به ۳۲ درصد و بهار به ۲۴ درصد میرسد و تابستان ۱ درصد بارش را شامل می شود.
بروجن یکی از مرتفع ترین شهرهای کشور است که این ویژگی بروجن را از نظر محیط زیست حیوانی و گیاهی بسیار غنی و پر جاذبه نموده است.
چشمه سیاسرد و تالاب چغاخور و آداب و رسوم اصیل بختیاریها از جاذبههای گردشگری این منطقه به حساب میآید.
نقشه روستاهای شهرستان بروجن
نقشه روستاهای شهرستان بروجن شامل ۴ روستا می شود.
نقشه ها شامل نقشه روستای چغاخور، نقشه روستای گندمان، نقشه حومه بروجن، نقشه روستای امامزاده حمزه علی می شود.
این نقشه ها توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰ تهیه شده است.



